Gdy mama ma wychodne

Weekend, spotkanie towarzyskie, kino czy po prostu spacer. 

Ja mam i chyba wiele z nas także.

Najdziwniejsze jest to, że zupełnie niepotrzebnie. Zostawiamy przecież nasze dzieci pod opieką, w dodatku nie z pierwszej ręki, a zaufaną. 

Założę się, że w większości przypadków wasza godzinna nieobecność nie byłaby zauważona. Pomyśl ile by dała Ci taka godzinka w 100% tylko dla siebie. Może trening, może spacer, a może zrobienie czegoś dla siebie co ciągle przekładasz.

To mały krok. 

Następnym razem może pójdziesz do kina, spotkasz się z koleżanką w kawiarni, wyjdziesz na manicure…

Chcę Cię zapewnić, że to normalne kiedy masz wyrzuty sumienia, gdy sama wychodzisz z domu. Ja też je mam. Zupełnie niepotrzebnie same budzimy te wątpliwości u innych mam, zwłaszcza mam małych dzieci.

Jakiś czas temu, gdy wyszłam na taki samotny spacer, spotkałam przyjaciółkę, która z pełnym zdziwieniem pyta: „A Ty gdzie masz dzieci?” (mózg mi wywaliło)

Faktycznie to nieczęsty widok… tylko czemu tak dziwi? 

Mojemu mężowi nikt nigdy nie zadał tego pytania.

To tylko potwierdza stereotyp przywiązania obecności matki do dzieci. 

Często same go budujemy i narzucamy innym.

Czas to zmienić!

Kochamy nasze dzieci bez względu na to ile czasu z nimi spędzamy.

Uwiązanie 24h nie jest miernikiem miłości.

Uważam, że szczęśliwa matka, nawet jeśli spędza z dzieckiem mniej czasu to daje mu dużo więcej, bo jakość wspólnie spędzonych chwil jest nieporównywalnie wyższa.